Wat zal ik eens vertellen over mezelf? Goed, het begin dan maar. Kor de Vries, geboren op 20 september 1965 in de gemeente Odoorn, iets meer dan een halfuur na middernacht als ik het me goed herinner. Op driejarige leeftijd verhuis ik met vader, moeder en oudere broer zo’n 15 kilometer naar het zuiden en wordt Emmen mijn nieuwe woonplaats. Daar doorloop ik kleuterschool, lagere school (twee verschillende, met de welklinkende namen school 16 en school 1) en middelbare school.

Mijn eindexamen Atheneum-B haal ik keurig volgens plan in 1983. Vervolgens ga ik in Groningen economie studeren: de reden voor die keuze lijkt noch ingegeven door aanleg noch door werkelijke interesse voor het vak, want na een jaar stop ik ermee en verhuis tevens ’terug naar huis’. Een HBO-opleiding aan de net opgerichte nieuwe lerarenopleiding PABO volgt om de tijd te overbruggen, tot ik weet wat ik wel wil studeren. In 1988 haal ik na vele nieuwe, vooral praktische, ervaringen mijn onderwijzersdiploma, maar kies niet voor het vak van leerkracht in het basisonderwijs. Het wordt een nieuw begin en een schot in de roos: de studie Scandinavische Talen, hoofdvak Deens, aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Mijn studie Deens wordt een succes. De interesse in de taal en de cultuur is oprecht en blijft tijdens de opleiding en daarna bestaan. Ik ontdek een heel nieuwe wereld en ontwikkel allerlei vaardigheden die horen bij een academische scholing. Wat ik ook onder de knie krijg is de Deense taal, door gedrevenheid en een aangeboren perfectionisme, vele uren in talenpractica, en goed geholpen door studieverblijven aan de universiteit van Odense en steeds frequentere reizen naar Denemarken. Mijn scriptie gaat over Thorkild Hansens roman “Jens Munk” uit 1965 (bij het schrijven van deze tekst, nu zoveel jaren later, realiseer ik me ineens dat dit boek in mijn geboortejaar is verschenen!). In mei 1993 sluit ik met het behalen van mijn bul voorlopig mijn studiejaren af.

Mijn carrière als vertaler begint in 1993 met de vertaling van een aantal in het Nederlands geschreven brieven door de latere Deense Nobelprijswinnaar Niels K. Jerne, over wie onderzoeker Thomas Söderqvist een biografie schrijft, een boek dat uiteindeljk in 1998 bij uitgeverij Borgen uitkomt. Daarna volgt de eerste roman, ‘Uden sikker viden’ van Michael Larsen, die in 1995 bij Prometheus verschijnt. Larsens volgende boek, ‘Slangen i Sydney’ komt daarna en zo blijft het doorgaan, tot ik eind 2002 besluit om voltijd vertaler te worden…

In mei 1994 vind ik ondertussen parttime werk ‘om den brode’ als telefonist bij de klantenservice van het mobiele netwerk van KPN, waar ik in verschillende functies tot oktober 2000 blijf werken, als medewerker Technical Support, docent interne opleidingen en als projectleider. Naast mijn werk bij KPN geef ik cursussen Deens aan volwassenen en bekleed ik in het studiejaar 1996-1997 en 1998-1999 de functie van docent aan het Scandinavisch Instituut van de Rijksuniversiteit Groningen. Daar geef ik les in vertalen, cultuurkunde, fonetiek, idioom en letterkunde. In november 2000 neemt mijn werkende leven een nieuwe wending als parttime bestuurssecretaris van de organisatie voor openbaar onderwijs in Noord-Groningen, tot november 2002. Gedurende deze hele periode blijf ik lezen en vertalen, iets dat steeds meer tijd vraagt.

Tja… en ineens wordt het dan tijd om te kiezen. De zekerheid van een vaste baan en ernaast blijven werken als vertaler, of gaan werken als vertaler en ernaast een deeltijdbaan? Het is het laatste geworden, maar dan zonder deeltijdbaan omdat mijn reguliere werk achteraf juist een belemmering blijkt te zijn geweest voor het uitbouwen van mijn vertaalwerkzaamheden. In het eerste jaar als voltijdvertaler verschijnen vier vertalingen, schrijf ik een ongekend aantal leesrapporten, vooral voor Nederlandse maar ook voor Deense uitgeverijen en lees ik talloze boeken voor beoordeling op geschiktheid voor de Nederlandstalige boekenmarkt. Ik hou steeds gestructureerder en beter bij wat er op boekengebied in Denemarken gebeurt. Onder andere via contacten met uitgeverijen en schrijvers, via kranten, televisie- en radioprogramma’s (via internet zijn er ongekende mogelijkheden), tijdens werkvakanties op het schrijvers- en vertalerscentrum Hald Hovedgaard (vanaf 1999) en bezoeken aan de jaarlijkse boekenbeurs in Kopenhagen (vanaf 2001).

Uiteindelijk ontstaat het idee voor een internetpagina, om anderen in de gelegenheid te stellen om mee te kijken. Et voilà…